Ο Δημήτρης Ματιάδης είναι Επίκουρος Καθηγητής Οργανικής Χημείας, του Τμήματος Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής του Ανθρώπου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών από το Νοέμβριο του 2024. Αποφοίτησε από το Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το 2005 και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (2013). Από το 2013 έως το 2017 ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Εργαστήριο Οργανικής Χημείας του ΕΜΠ ασχολήθηκε με την σύνθεση και μελέτη αντιμικροβιακών ενώσεων και με τη σύνθεση κυκλικών πεπτιδίων. Το 2018 μεταπήδησε στο Ινστιτούτο Βιοεπιστημών & Εφαρμογών του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», όπου εργάστηκε έως τα τέλη του 2021 με αντικείμενο έρευνας τη σύνθεση βιοδραστικών οργανικών μορίων βασισμένων σε ανάλογα του φυσικού προϊόντος κουρκουμίνη. Παράλληλα από το 2019 έχει αναλάβει διδακτικό και ερευνητικό έργο στο Τμήμα Βιοϊατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.

 Έχει λάβει δύο προσωπικές υποτροφίες για την έρευνά του (ΙΚΥ-SIEMENS 2015-2017 και Ενίσχυση Μεταδιδακτόρων Ερευνητών ΙΚΥ 2019-2021). Ως μέλος ερευνητικών ομάδων έχει εργαστεί σε δύο ερευνητικά προγράμματα «Θαλής» και ΚΡΗΠΙΣ.

Είναι μέλος της Royal Society of Chemistry, της Ένωσης Ελλήνων Χημικών και της European Peptide Society.

Είναι αξιολογητής επιστημονικών προτάσεων του φορέα Science Fund of the Republic of Serbia από το 2019 και μέλος του RSC Researcher Grants Peer Review Group από το 2023.

Είναι κριτής σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, οίκων όπως η Wiley, Springer Nature, RSC, Cell Press, Taylor & Francis,  MDPI και άλλων.

Έχει 34 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά (2020-2024: 21 άρθρα), h-index 12 και 422 αναφορές του έργου του (342 ετεροαναφορές - Exclude self citations of all authors).

Τρέχοντα ερευνητικά ενδιαφέροντα:

• Σύνθεση μορίων βασιζόμενων σε φυσικά προϊόντα και ανάλογά τους με σκοπό τη διερεύνηση των ιδιοτήτων τους και της σχέσης δομής-δραστικότητας, ως προς τις αντικαρκινικές, αντιμικροβιακές, αντιπαρασιτικές, εντομοκτόνες ή άλλες βιολογικές τους δράσεις.
• Σχεδιασμός και σύνθεση ετεροκυκλικών ενώσεων του αζώτου, όπως οι πυραζολίνες και μελέτη των βιολογικών τους ή φυσικοχημικών τους ιδιοτήτων.
• Ανάπτυξη νέων μοριακών αισθητήρων για την ανίχνευση και τον ποσοτικό προσδιορισμό ανιόντων, κατιόντων ή ουδέτερων μορίων με εφαρμογή σε τρόφιμα, στο περιβάλλον, σε κύτταρα ή σε βιολογικά υγρά.