Μέσα από τις παραδόσεις, τις εργαστηριακές ασκήσεις και την άσκηση υπαίθρου επιδιώκεται η
κατανόηση των φοιτητών στις ενδογενείς και εξωγενείς φυσικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα
και διαμορφώνουν το ανάγλυφο και τα πετρώματα της Γης. Οι διεργασίες αυτές καθορίζουν τους
φυσικούς πόρους και τη βιοποικιλότητα. Το γεωπεριβάλλον καθορίζει τον τρόπο και την ποιότητα
ζωής μας. Η γνώση των γεωλογικών διεργασιών προσφέρει μια πολύτιμη πληροφόρηση για τη
λειτουργία του πλανήτη και την βέλτιστη αξιοποίηση των φυσικών πόρων με άμεσα οφέλη στην
πρόληψη, τον σχεδιασμό και την αειφόρο ανάπτυξη. Η Γεωλογία έχει σημαντική επίδραση στην
καθημερινότητά μας τόσο άμεση (π.χ. σεισμοί, πλημμύρες, κατολισθήσεις κτlπ) όσο και έμμεση (π.χ.
ανάγλυφο της χώρας, χώροι καλλιέργειας, λιμναία, ποτάμια και καρστικά συστήματα,
βιοποικιλότητα κτλπ). Παράλληλα η γεωλογία παρέχει τις πρώτες ύλες για πολλά από τα προϊόντα
που χρησιμοποιούμε (π.χ. από δομικά υλικά, πολύτιμους λίθους έως υλικά υψηλής τεχνολογίας και
ενεργειακές πρώτες ύλες), ενώ επηρεάζει άμεσα τους εδαφικούς και υδατικούς πόρους. Στη
γεωλογία αναλύεται το γεωλογικό περιβάλλον της γης, οι σημαντικότεροι κύκλοι μεταβολής του και
η σχέση του με τις άλλες παραμέτρους που ελέγχουν το φυσικό περιβάλλον. Διάθρωση των
πετρωμάτων στον χωροχρόνο, συγκρότηση γεωλογικών ομάδων – γεωλογική δομή, δυναμική
φόρτιση και γεωδυναμικές μεταβολές, γεωμορφολογική διαμόρφωση της λιθόσφαιρας,
επιφανειακές μεταβολές αναγλύφου η σχέση τους με τη διαμόρφωση γεωλογικών περιβαλλόντων
και η επιπτώσεις τους στο γενικότερο περιβάλλον της γης. Ειδικότερα, παρουσιάζονται οι γενικές
αρχές ορυκτολογίας και πετρολογίας, γένεση, ιδιότητες και ταξινόμηση των ορυκτών και των
πετρωμάτων. Στόχος του μαθήματος είναι η κατανόηση της κρυσταλλικής δομής των ορυκτών, της
σχέσης δομής - φυσικών και φυσικοχημικών ιδιοτήτων, της αναγνώρισης των ορυκτών με
διαφόρους μεθόδους, της δημιουργίας των διαφόρων πετρωμάτων, της ορυκτολογικής τους
σύστασης και της ταξινόμησής τους και της μεταμόρφωσης και εξαλλοίωσης των πετρωμάτων.
Τέλος, να μπορούν οι φοιτητές να ανταποκριθούν σε εφαρμογές ή ερευνητικές ανάγκες κατά την
επαγγελματική τους σταδιοδρομία ή κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών.
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο φοιτητής / τρια θα είναι σε θέση να:
Να αντιληφθεί ότι η βιοποικιλότητα επηρεάζεται άμεσα από το γεωπεριβάλλον, την ποικιλία
ορυκτών και πετρωμάτων, την υδροχημεία, την γεωθερμική βαθμίδα, και την γεωμορφολογία. Ο
Ελλάδα χαρακτηρίζεται από μεγάλη πολυπλοκότητα πετρωμάτων και δομών, από έντονο και
πολύπλοκο ανάγλυφο και διαφορετικές γεωδυναμικές διεργασίες. Όλα αυτά συνηγορούν στην
υψηλή βιοποικιλότητα και την ανάπτυξη ενδημικών ειδών.
Κατανοήσει τη σημασία της Γεωλογίας-Ορυκτολογίας ως προς τους εδαφικούς πόρους. Το
έδαφος έχει άμεση σχέση με το μητρικό πέτρωμα και τα ορυκτά που το δομούν. Παράλληλα με
τη δημιουργία των εδαφών μεγάλη σημασία έχει η μεταφορά των ιζημάτων μέσω των
διεργασιών και μηχανισμών διάβρωσης και ιζηματογένεσης.
Κατανοήσει τη σημασία της Γεωλογίας-Ορυκτολογίας ως προς τους υδατικούς πόρους. Ο ρόλος
του αναγλύφου, των υδρολογικών λεκανών και της υδατοπερατότητας των γεωλογικών
σχηματισμών καθορίζει την επάρκεια του υπόγειου και επιφανειακού νερού, ενώ επηρεάζει
καθοριστικά το υδρολογικό και υδρογεωλογικό ισοζύγιο.
Κατανοήσει τις έννοιες του ορυκτού-πετρώματος και τις γενικές αρχές που διέπουν τη γεωλογία.
Κατανοήσει τα βασικά και κρίσιμα χαρακτηριστικά αναγνώρισης των πετρογενετικών ορυκτών,
την σύνδεση τους με τους σημαντικότερους τύπους πετρωμάτων και τις διαδικασίες
δημιουργίας τους.
Έχει γνώση των ενδογενών δυνάμεων που λαμβάνουν χώρα στη Γη μεταβάλλοντας το ανάγλυφο.
Διακρίνει τις διαδικασίες που σχετίζονται με δυναμικές μεταβολές όπως η ηφαιστειότητα,
σεισμικότητα, διάβρωση, κατολισθήσεις.
εκτιμήσει τους κινδύνους από φυσικές καταστροφές, τις επιπτώσεις τους και τη σημασία της
πρόληψης
συνειδητοποιήσουν τη σημασία του υδρολογικού ισοζυγίου και της υδρογεωλογικής
συμπεριφοράς των γεωλογικών σχηματισμών που καθορίζουν τα ποιοτικά και ποσοτικά
χαρακτηριστικά των υδατικών πόρων και οδηγούν σε βέλτιστες περιβαλλοντικές πρακτικές